Category Archives: Village

Ula, Jorg Osborg and Karuna

—शशी पौडेल
“शशी तिमीहरु अहिले आउन सकेनौ भने पनि हाम्रो मित्रता सदाका लागि रहिरहने छ । जीवन प्रयन्त र सात जन्मका लागि । तर यदि सम्भव भयो भने तिमीहरुको अनुहार मात्र देख्न पाँए भने अत्यन्त खुसी हुने छु ।”
तीस अगस्त बिहिबार साढे दश बजे राती एक अधबैसे महिला जसले जीबनका घण्टा गनेर बाँचीरहेकी थिइ, टेलीफोनमा मसंग भन्दै थिइ । जर्मन नागरिक, मेरो छोराको किन्डर गार्डेनकी हेड टिचर, मायाँ र ममता की देबी उला ओसबर्ग ।
“उला हामी सबैजना आउन नसके पनि म जसरी पनि तिमिलाइ भेट्न आउने छु । भोली पेरिस जाँदै छु, सम्भव भए सम्म म तेतैबाट फुत्त छिर्ने छु , भएन भने दुइ चार दिन भित्रै आइपुग्ने छु ।” मैले बचनबद्धता गरें । तर पेरिसबाट जर्मनी छिर्न मिलेन । सोमबार बेलायत फर्केर मंगलबार देखि यहाँ आफ्नो कुटो कोदालो गर्नु थियो । मनभरी आफ्ना असफलता संगालेर दुइ दिन बिताएं । बुधबार उसलाइ अस्पताल लगियो रे भन्ने खबर आयो । बिहिबार जर्मनीका लागि टिकट लिने प्रयास गरें तर पाउन सकिन, सनिबार बिहान साढे सातबजे उड्ने गरि टिकट बुक गरें । मनभरी संका बोकेर दिउसोको साढे चार बजेतिर फोन गरें, उ अस्पतालमै भएको खबर प्राप्त भयो । दुइ दिन नहो पुगिहाल्छु भन्ने लागिरहेको थियो, राती सुत्ने तयारी गर्दै थियौं , टेलीफोनको घण्टी बज्यो, करुणाले फोन उठाइन् र रुन थालिन्, उनको हातबाट फोन खोसें । Continue reading →